Clubje

Er moesten ein-de-lijk eens bedankkaartjes de deur uit. Naar de mensen die ons kraamcadeautjes stuurden per post en die wij dus niet persoonlijk hadden kunnen bedanken. Het idee voor de kaart was een foto van het hele clubje kinders.

Ah, toe nou, werk je even mee? Mama wil graag een mooie foto van jullie samen. Ja, goed zo, das lief. Kijk even leuk, wil je? Nee, Coen trekt niet aan je haren. Oh, toch wel. Coenneke, Coenneke, niet doen. Jawel, jullie hebben nog wél even zin.

Het resultaat van een ingewikkelde -want niet spontane- fotosessie: geen enkele foto waar ze allemaal leuk op stonden.





Zucht. Het kaartje bevat nu dus een foto waarop enkel ons laatste kind is te zien. Ook leuk.