dinsdag 24 november 2009

Tafelmanieren

Lieke eet haar maaltijden tegenwoordig standaard met de voeten op tafel.

Zomaar een zondagmiddag

Onlangs haalden wij de doos duplo die Thom vorig jaar kreeg van Sinterklaas bij opa en oma weer van zolder. Beide kinderen vermaken zich daar eindeloos mee.



En aan het eind van de middag, toen de duplo weer was opgeruimd, hebben Rolf en Thom samen een stoomboot gemaakt.


Met in de mast -hoe politiek correct- een wit pietje.

Ontwikkelingen

Van de week zat ik op de bank een boek te lezen met Thom tegen me aan. Hij 'las' in zijn eigen boek. En ineens, zo uit het niets, telde Thom tot zes. 'Hè?' vroeg ik stomverbaasd, 'kun jij tellen?' 'Jaaaaah!' antwoordde onze zoon stralend. Inmiddels, een paar dagen later, telt hij tot tien. Dat hij zo nu en dan een cijfertje vergeet mag de pret niet drukken. Leren tellen zal ongetwijfeld horen bij zijn leeftijd, maar voor mij is onze zoon een wonderkind!

En gut, gut, wat kijkt ons grietje hier zelfvoldaan..



Ongetwijfeld omdat zij zichzelf sinds enige tijd heeft geleerd te 'tijgeren'.



Gevolg: niets op de grond is nog veilig..


En zoooo schattig, toen ik Lieke vandaag ophaalde van de creche, kon ze voor het eerst in haar leventje zelf naar me toekomen. En dat deed ze dan ook vol enthousiasme. Wat een prachtmoment.

Sint Maarten enzo

Enige tijd geleden hoorde ik Thom ineens een Sint Maarten-liedje zingen (lang leve de creche!). Voor de lezers uit dat deel van ons land waar geen Sint Maarten wordt gevierd, geef ik de tekst van het liedje weer:

'Sint Maarten, Sint Maarten
De koeien hebben staarten
De meisjes hebben rokjes aan
Daar kom Sint Martinus aan'

Thom verving de derde zin steeds door 'De meisjes hebben Sokjes aan', hetgeen hij zo grappig vond van zichzelf dat hij er elke keer opnieuw de slappe lach van kreeg.

Niet alleen leerde Thom op de creche een Sint Maarten-liedje, ook maakte hij er een prachtige lampion.

En toen brak dan ein-de-lijk de dag aan dat hij daadwerkelijk met zijn lampion langs de deuren mocht om HET liedje te zingen. Thom liep langs beide buren, langs Mike, Anoesca & Zoya en langs oma, en hij vond het LEUK! Zo leuk dat hij de volgende dag bij mij informeerde of we niet weer Sint Maarten konden gaan lopen.



Niet lang na Sint Maarten arriveerde Sint Nicolaas in Nederland en mocht de schoen worden gezet. Dat vond Thom minder leuk: hij wenste Sinterklaas niet in ons huis. Pas nadat Rolf en ik hem ervan hadden overtuigd dat Sinterklaas niet binnen zou komen en dat hij de schoen-cadeautjes simpelweg door het raam zou gooien, durfde Thom zijn schoen te zetten.

*zo te zien kan de goedheiligman aardig mikken*



Maar toen ik Thom de volgende dag -met het fototoestel in de aanslag- vroeg even te gaan kijken wat er in zijn schoen zat, sloeg de twijfel opnieuw toe.


Gelukkig was hij uiteindelijk wel blij met zijn cadeau.

zondag 8 november 2009

Zalig weekje Denemarken

Samen met de familie Oosting..

..verbleven wij een week in deze woning..

..mét zwembad..

..whirlpool..

..én sauna


Omdat de volgende berg foto's voor zich spreekt, onthoud ik mij van verder commentaar.