donderdag 12 maart 2009
Marloes en Marc zijn getrouwd!!!
In het prachtig besneeuwde Ruhpolding! Loes had voor ons een feestpakket achtergelaten, zodat wij de dag vanuit huis een beetje mee konden vieren.
In het feestpakket zat allemaal lekkers..
..Een cadeautje voor Thom..
..een knuffel voor de baby..
In het feestpakket zat allemaal lekkers..
..Een cadeautje voor Thom..
..een knuffel voor de baby..
Ballorig
Afgelopen weekend zijn we -nog ter ere van de verjaardag van Nina- naar 'Ballorig' geweest, een speelparadijs voor kinderen, met ballenbaden, trampolines, glijbanen en nog véél meer. Het was een groot succes, Nina en Thom waren -nergens bang voor- overal en nergens. Zelfs Tigo tijgerde er vrolijk op los. Ook de moeders vonden het érg leuk (de vaders ook, maar die wisten zich wat beter te beheersen). Patricia heeft haar hoogtevrees overwonnen en is samen met haar dochter naar de top van een of andere klimconstructie geklommen en ik heb heerlijk trampoline gesprongen!
Slaapfeestje
Vandaag op de creche werd Thom in bed gelegd voor zijn middagdutje. In dezelfde slaapkamer als zijn vriendje. Omdat juf voorzag dat dat herrie zou geven, hing ze een deken over het bed van Thom, zodat de twee geen zicht zouden hebben op elkaar. Eenmaal uit de slaapkamer vertrokken, besloot juf nog even een blik te werpen door het slaapkamer-raampje. En wat zag zij? Thom keek eens even goed om zich heen om te zien of juf daadwerkelijk was vertrokken en toen hij dacht dat de kust veilig was, trok hij de deken van zijn bedje af. HALLO VRIENDJE!!!!! KETEN!!!!!!! Juf vertelde me dat ze er de slappe lach van had gekregen. Uiteindelijk trad ze op. 'THOM, SLÁPEN!' Thom schijnt betrapt te hebben gekeken en is razendsnel weer gaan liggen. De beide mannetjes hebben toch nog als rozen geslapen.
vrijdag 6 maart 2009
DIK!
Geloof het of niet, deze twee dames hebben afgelopen maandag zwemkleding gevonden waar ze nog in pasten (!) en zijn toen naar het zwembad getogen voor een uurtje zwangerschapszwemmen. Wat een lol. We werden daar behandeld als uiterst breekbare poppetjes. Het begon met een verwarmd zwembad -want je moet er niet aan denken dat een zwangere dame het koud zou krijgen- en daarna begonnen de oefeningen. Nou ja, oefeningen.. Wij moesten ons bijvoorbeeld tegen de kant afzetten en dan op de rug één slag zwemmen. Daarna mochten de doorzetters twee slagen proberen te zwemmen. En nu komt het: ons werd zelfs verzocht drie slagen te maken!! 'Maar let op! Als je het niet langer aankunt, ga je even aan de kant staan rusten!' Piene keek verbaasd opzij en ik kon een grijns niet onderdrukken. Wat een oude-mensen-gebeuren! Maar, we gaan volgende week weer! Want toen Piene het zwembad uitklom zuchtte ze 'Oooooh, wat ben ik zwaar!!!' Ik -nog comfortabel in het zwembad- lachte. Maar eenmaal op het trappetje voelde ook ik me weer een ware olifant. Heerlijk, om een uurtje soepel en gewichtloos te zijn geweest! Daar komen we graag voor terug.
donderdag 5 maart 2009
Creche
De creche van Thom staat boordevol prachtig speelgoed. Je houdt het dus niet voor mogelijk dat twee kindjes op exact hetzelfde moment met exact hetzelfde speelgoed willen spelen, maar toch overkwam het Thom. Juf probeerde Thom af te leiden met ander speelgoed, maar daar trapte onze man niet in. Hij sloeg het uit haar handen en zette het op een krijsen. Dat kwam Thom op een standje te staan. Juf vertelde over haar aanvaring met Thom toen ik em kwam halen.
Terwijl ik het verhaal aanhoorde, zei mijn hele gevoel (laat ik het maar toegeven): had het voor MIJN kind opgenomen, had hém lekker laten spelen met dat speelgoed en had dat andere kindje weggestuurd!
Maar.. ik zei niets van dit alles en gaf juf groot gelijk -lang leve het gezond verstand! Ik weet ook wel dat Thom een driftkikkertje kan zijn en dat het heel goed is voor een kind als hij leert dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen.
En zo gebeurt er weleens meer op de creche waarbij je verstand en je gevoel elkaar tegenspreken. Voorbeeldje: normaal gesproken stráált Thom als hij naar de creche wordt gebracht. Ik schrok me dan ook wezenloos toen Thom die keer tranen met tuiten huilde toen ik em afzette. Terwijl mijn verstand vond dat ik moest vertrekken en mijn gevoel dat ik moest blijven, kwam daar het vriendje van Thom aangelopen. Met een rode auto en een gele auto. Eentje voor hemzelf en eentje voor Thom. Thom vergat meteen zijn tranen. Wát een schattig vriendje! Daar waren mijn verstand en mijn gevoel het dan wél over eens!
Terwijl ik het verhaal aanhoorde, zei mijn hele gevoel (laat ik het maar toegeven): had het voor MIJN kind opgenomen, had hém lekker laten spelen met dat speelgoed en had dat andere kindje weggestuurd!
Maar.. ik zei niets van dit alles en gaf juf groot gelijk -lang leve het gezond verstand! Ik weet ook wel dat Thom een driftkikkertje kan zijn en dat het heel goed is voor een kind als hij leert dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen.
En zo gebeurt er weleens meer op de creche waarbij je verstand en je gevoel elkaar tegenspreken. Voorbeeldje: normaal gesproken stráált Thom als hij naar de creche wordt gebracht. Ik schrok me dan ook wezenloos toen Thom die keer tranen met tuiten huilde toen ik em afzette. Terwijl mijn verstand vond dat ik moest vertrekken en mijn gevoel dat ik moest blijven, kwam daar het vriendje van Thom aangelopen. Met een rode auto en een gele auto. Eentje voor hemzelf en eentje voor Thom. Thom vergat meteen zijn tranen. Wát een schattig vriendje! Daar waren mijn verstand en mijn gevoel het dan wél over eens!
Creatief met papa
Te beginnen met het prachtige resultaat
En zo zag onze mini er naderhand uit
De verf bleek niet afwasbaar, zoals Rolf dacht. Gelukkig vond het festijn plaats in de badkamer en kunnen wij prima leven met een paar blauwe voegen. Jammer was alleen dat ook de handpalm, voetzool en wang van Thom blauwig bleven. En ik moest em de volgende dag naar de creche brengen! Genant! Het leek net alsof wij Thom van de trap hadden laten stuiteren. Ik troostte me met de gedachte dat Rolf naar zijn werk was gegaan met een reusachtige blauwe veeg in zijn nek -ver boven de boord van zijn overhemd.
En zo zag onze mini er naderhand uit
De verf bleek niet afwasbaar, zoals Rolf dacht. Gelukkig vond het festijn plaats in de badkamer en kunnen wij prima leven met een paar blauwe voegen. Jammer was alleen dat ook de handpalm, voetzool en wang van Thom blauwig bleven. En ik moest em de volgende dag naar de creche brengen! Genant! Het leek net alsof wij Thom van de trap hadden laten stuiteren. Ik troostte me met de gedachte dat Rolf naar zijn werk was gegaan met een reusachtige blauwe veeg in zijn nek -ver boven de boord van zijn overhemd.
Abonneren op:
Posts (Atom)
