Amper in de dierentuin gearriveerd zette Lieke het op een krijsen (zucht, mopperdemopperdemopper -ik had SLECHT geslapen), zodat we meteen weer konden vertrekken. Een huilende baby is namelijk erg zielig en dient meteen van aandacht te worden voorzien. Vlak buiten de dierentuin streken we neer op een lekker terras waar Lieke na gevoed en geknuffeld te zijn, heerlijk in slaap viel.
Terug de dierentuin in (een altijd optimistische oma: nu hebben we ons abonnement er bijna alweer uit!). Thom vond het er heerlijk. Favoriet waren de prairiehonden (vraag me niet waarom, het is net een stel veredelde cavia's), maar ook de giraffes, de apen en de nijlpaarden waren interessant. De laatsten zag Thom het water in plonzen ('BOEM! Bad!'). Fantastisch om de dierentuin te zien door de ogen van onze genietende kleine man. We gaan gauw weer.
Na de dierentuin zijn we nog met oma meegegaan. Thom vond dat zo gezellig dat hij besloot bij oma te willen blijven slapen. Helaas voor Thom kwam dat oma niet goed uit. Gewoon naar huis dus. Wie denkt dat de kwestie daarmee was afgedaan, heeft het mis. Een paar dagen later werd Thom midden in de nacht wakker en vroeg hoopvol: 'Oma?'
