zondag 27 mei 2012

MOE

Coen

Opgeruimd staat netjes ;-)

Lol

Rolf jarig

Wipper

Bij Thoms geboorte schaften we hem al aan. En hij bleef maar dienst doen. Coen kon vanuit de wipper mooi overzicht houden.
En als hij moe was van het kijken werd er heerlijk in geslapen..
..waarbij het van groot belang was de aan de beugel bungelende beestje goed vast te blijven houden. Je wist immers maar nooit..
Inmiddels is de wipper naar zolder verhuisd. Coen zat er nog altijd graag in, maar werd er te sterk voor. Onlangs zette Lieke Coens wipper bij het raam opdat hij naar buiten kon kijken. De gordijnen bleken interessanter. Bij een poging een gordijn in handen te krijgen helde Coen zo ver voorover dat hij uit de wipper viel. Zo met zijn koppie op de grond. Ondanks het tuigje. Tijd voor een echte kinderstoel.

woensdag 23 mei 2012

Alfabet

Trotse moeder met jongste zoon

Pizza

Vriend

Waar ze elkaar nog maar kort geleden (bijna letterlijk) de hersenen insloegen, zijn ze nu ineens weer heel blij met elkaar. En dus hoorden we Lieke aan tafel plotseling verzuchten: 'Thom, jij bent écht mijn beste vriend.'

Fietskar

Gezelschap

Terwijl ik aan de ene kant sta te koken, staat Thom aan de andere kant te spelen. Gezellig!

donderdag 10 mei 2012

Klein

We leven nog altijd in januari. Coen 4.5/5 maanden oud. Och, wat is ie inmiddels (mei) dan alweer groot!

Spelen

Gebruiksaanwijzing

Januari was ook de maand waarin Coen voor het eerst ging wennen op de creche. Dat ging hartstikke goed. Totdat het tijd was voor een fles. Want een fles, die hoefde Coen niet van vreemden. Hij zette het dan ook op een krijsen. Uiteindelijk lukte het juf toch. Coen in de maxicosi, juf met uitgestrekte arm op een gepaste afstand. Dat is: zo lang zij hem niet aankeek. Maar dat spreekt voor zich.

Texel

Dit blog wordt nogal verwaarloosd. Ergens in februari plaatste ik de laatste berichtjes, over januari. Ik probeer een inhaalslag te maken. Dus denk: januari. Een zonovergoten weekend (wat een geluk!). We deden een weekend Texel. Meteen al op de boot een vakantiegevoel!
We huurden een chalet (lees: stacaravan). Helemaal prima. Veel spelletjes gespeeld.
Na het weekend vroegen we ze: 'Wat vonden jullie het leukst?' Er was véél leuk (de boottocht, het strand, de etentjes), maar het allerleukst bleek het samen slapen (nou ja, slápen..)
Het bankstel werd omgebouwd tot hut.
Kroegtijgers (rond lunchtijd, hoor, dat gelukkig wel)
En dan was er dus het strand. We hadden regenlaarzen mee, want op het strand hóór je (altijd net te laat) voor de golven weg te rennen. We genoten!
En na het strand een lekker terras, met tapas (en poffertjes voor Thom en Lieke)
's Avonds gezellige etentjes met de familie Oosting.
Compleet met kindervoorstelling.
Enig nadeel aan een weekend weg? Ieder weekend erna balen de kinderen dat we niet 'gewoon' weer even gaan. 'Maar, waarom dan niet? Dan rijden we daar NU -gewoon- even heen. Dan gaan we op de boot, en dan zijn we er weer! Dat is toch leuk?!' (en nee, daar valt weinig tegen in te brengen)