Sinterklaas Kapoentje

Er was geen ontkomen aan, ineens was Sinterklaas overal.

Het begon met een bezoekje van Sinterklaas aan kantoor. Omdat Thom bang is voor Sinterklaas, vertelde ik hem dat ik had afgesproken met wat collega's en vroeg ik hem of hij zin had om mee te gaan. Eenmaal op kantoor aangekomen was daar, huh, Sinterklaas! (inderdaad, ik heb mijn bloedeigen zoon om de tuin geleid). Thom was not amused: 'Kantoor niet leuk!' en 'Thom huis!' We bleven, en uiteindelijk heeft Thom genoten. Op het laatst heeft hij zelfs op zijn stoel staan mee swingen met de muziek.

Nog niet bijgekomen van het avontuur op kantoor, deed zich de volgende uitdaging voor: Sinterklaas op de creche (ditmaal dus een confrontatie zonder ouders waar je je achter kunt verschuilen). Het ging goed. Thom heeft zelfs bij Sinterklaas op schoot gezeten (want als je beste vriend dat durft, dan kun jij niet achterblijven).

Toen ik Thom 's avonds vroeg wat hij had gevonden van Sinterklaas op de creche vertelde hij me dat Sinterklaas niet klein is (en dat mag je wel verwachten als je dagelijks 'Dank u SinterklaasJE' zingt). Verder vond hij Sinterklaas niet leuk, maar Zwarte Piet wel.

Vervolgens vierden wij Sinterklaas bij opa en oma. Oma had een mooie Sinterklaas-tafel gemaakt.



En Thom mocht Sinterklaas-koekjes versieren.

Na het versieren van de Sinterklaas-koekjes waren daar de cadeautjes

En bij thuiskomst bleek Sinterklaas ook daar nog cadeaus te hebben gebracht. Er stond een mand vol in de gang (Thom, wil jij mama's laarzen even uit de gang pakken? Bedoeling: een blij verrast kind dat daar ineens cadeautjes aantreft. Maar nee.. Thom kwam braaf met de laarzen terug en had de mand volledig over het hoofd gezien.)

Tussen de cadeautjes zat ook een (kinder) sjoelbak. Thom sjoelt op geheel eigen wijze:

Omdraaien

Vaart maken

En sjoelen maar!


*Sinterklaas heeft dit cadeau -ssssst!- niet zelf gekocht. Het betreft hier een sjoelbak waar opa vroeger nog mee heeft gespeeld*

En nu zijn Sinterklaas en Zwarte Piet weer vertrokken uit Nederland. Hopelijk beschouwt Thom vanaf nu onze donkere medemens gewoon weer als donkere medemens en niet langer als Zwarte Piet. Dat scheelt genante situaties. Laatst werd ik op straat aangesproken door een dame van Surinaamse afkomst en zei Thom luid en duidelijk: 'Kijk, mama, Zwarte Piet!'.

Lieke zit!

Schommel

Thom werd 2 jaar 4 maanden en 8 dagen oud. Dat vonden Marloes en Marc een cadeau waard. Thom kreeg -via de post- en prachtige schommel.

Omama

Samen met omama rotzooi trappen in oma's keuken

China Festival of Lights

Na afloop haalden we frites bij de Burger King. Lieke deed een greep naar het dienblad waarmee ze achtereenvolgens het ijs van Thom en de koffie van oma van tafel stootte. En een lol dat ze had!

Tafelmanieren

Lieke eet haar maaltijden tegenwoordig standaard met de voeten op tafel.

Zomaar een zondagmiddag

Onlangs haalden wij de doos duplo die Thom vorig jaar kreeg van Sinterklaas bij opa en oma weer van zolder. Beide kinderen vermaken zich daar eindeloos mee.



En aan het eind van de middag, toen de duplo weer was opgeruimd, hebben Rolf en Thom samen een stoomboot gemaakt.


Met in de mast -hoe politiek correct- een wit pietje.

Ontwikkelingen

Van de week zat ik op de bank een boek te lezen met Thom tegen me aan. Hij 'las' in zijn eigen boek. En ineens, zo uit het niets, telde Thom tot zes. 'Hè?' vroeg ik stomverbaasd, 'kun jij tellen?' 'Jaaaaah!' antwoordde onze zoon stralend. Inmiddels, een paar dagen later, telt hij tot tien. Dat hij zo nu en dan een cijfertje vergeet mag de pret niet drukken. Leren tellen zal ongetwijfeld horen bij zijn leeftijd, maar voor mij is onze zoon een wonderkind!

En gut, gut, wat kijkt ons grietje hier zelfvoldaan..



Ongetwijfeld omdat zij zichzelf sinds enige tijd heeft geleerd te 'tijgeren'.



Gevolg: niets op de grond is nog veilig..


En zoooo schattig, toen ik Lieke vandaag ophaalde van de creche, kon ze voor het eerst in haar leventje zelf naar me toekomen. En dat deed ze dan ook vol enthousiasme. Wat een prachtmoment.

Sint Maarten enzo

Enige tijd geleden hoorde ik Thom ineens een Sint Maarten-liedje zingen (lang leve de creche!). Voor de lezers uit dat deel van ons land waar geen Sint Maarten wordt gevierd, geef ik de tekst van het liedje weer:

'Sint Maarten, Sint Maarten
De koeien hebben staarten
De meisjes hebben rokjes aan
Daar kom Sint Martinus aan'

Thom verving de derde zin steeds door 'De meisjes hebben Sokjes aan', hetgeen hij zo grappig vond van zichzelf dat hij er elke keer opnieuw de slappe lach van kreeg.

Niet alleen leerde Thom op de creche een Sint Maarten-liedje, ook maakte hij er een prachtige lampion.

En toen brak dan ein-de-lijk de dag aan dat hij daadwerkelijk met zijn lampion langs de deuren mocht om HET liedje te zingen. Thom liep langs beide buren, langs Mike, Anoesca & Zoya en langs oma, en hij vond het LEUK! Zo leuk dat hij de volgende dag bij mij informeerde of we niet weer Sint Maarten konden gaan lopen.



Niet lang na Sint Maarten arriveerde Sint Nicolaas in Nederland en mocht de schoen worden gezet. Dat vond Thom minder leuk: hij wenste Sinterklaas niet in ons huis. Pas nadat Rolf en ik hem ervan hadden overtuigd dat Sinterklaas niet binnen zou komen en dat hij de schoen-cadeautjes simpelweg door het raam zou gooien, durfde Thom zijn schoen te zetten.

*zo te zien kan de goedheiligman aardig mikken*



Maar toen ik Thom de volgende dag -met het fototoestel in de aanslag- vroeg even te gaan kijken wat er in zijn schoen zat, sloeg de twijfel opnieuw toe.


Gelukkig was hij uiteindelijk wel blij met zijn cadeau.

Zalig weekje Denemarken

Samen met de familie Oosting..

..verbleven wij een week in deze woning..

..mét zwembad..

..whirlpool..

..én sauna


Omdat de volgende berg foto's voor zich spreekt, onthoud ik mij van verder commentaar.