zaterdag 3 januari 2009

Uitslapen, poging tot

Het is nog maar net vakantie geweest en.. we hebben opnieuw vakantie! Maandag en dinsdag moest er nog gewerkt worden, maar vanaf woensdag wederom een heleboel vrije dagen. En bij vakantie hoort uitslapen! Nadat Thom van mij zijn melk in ons bed had gekregen stelde ik hem dan ook voor nog even verder te slapen. Nu is ons kind de beroerdste niet, dus hij wilde best gehoor geven aan mijn verzoek. Maar ja, eigenlijk niet meer moe genoeg om zomaar in slaap te vallen, is het de grote vraag hoe je het meest comfortabel ligt. Met het hele lijfje op een hoofdkussen, of toch maar onder de dekens? Of misschien liever geen van beide. Na veel gedraai en gedoe (en een keer uit bed vallen) heeft Thom zijn plekje gevonden: lekker dicht tegen mij aan, met zijn hoofdje naast mijn hoofd. Thom leek zowaar opnieuw in slaap te vallen. Maar net toen ik wegdoezelde hoorde ik naast mij: 'Mama??' Ik opende mijn ogen. 'Ja?' -'Haaai!' 'Dag lieverd!' Ik sloot mijn ogen weer. Toen voelde ik een klein handje lief over mijn wang aaien. -Sinds kort wordt Thom weleens midden in de nacht wakker. Hij mag dan niet van ons uit zijn bedje en boos om het onrecht dat hem daarmee wordt aangedaan, kan Thom zichzelf dan volledig overstuur huilen. Het liefst zouden we hem op zo'n moment uit zijn bed halen en bij ons leggen, maar met nog een kindje op komst (de eerste weken waarschijnlijk inclusief nachtvoedingen)wordt dat allemaal wel erg vol. Dus in plaats daarvan lopen we om de paar minuten naar hem toe om hem over zijn bolletje te aaien-. Vandaar die aai over mijn wang dus, hij kent dat van ons. Ontroerd door dat lieve handje geef ik Thom een dikke knuffel. Maar dan is het hek van de dam: als ze wakker genoeg is om te knuffelen is ze vast ook wakker genoeg om te stoeien. En als ze wil stoeien wil ze vast ook wel mee uit bed. En zo zitten we alsnog vrij vroeg aan tafel 's ochtends. Ik wat minder fit dan hij, maar beiden blij.

Geen opmerkingen: