Consultatiebureau

Vandaag consultatiebureau met zoon en dochter. Dochter was eerst aan de beurt. Zij was snel klaar. Ze groeit goed en is een helder tevreden kind.
Toen was zoon aan de beurt. Ook hij was snel klaar. Hij liet gewillig zijn hart en longen beluisteren en voerde braaf de opdrachten uit die hij kreeg van de arts. HIj bouwde een toren van blokken en benoemde de ledematen van een poppetje. 'Goh', zei de arts, 'wat heeft u een gemakkelijk kind. De meeste kinderen luisteren niet of krijgen driftaanvallen.' Ik -gloeiend van trots- overwoog even te vertellen dat onze zoon zich ALTIJD zo goed gedraagt, maar dat zou een leugentje zijn, want ook onze zoon heeft dagelijks een behoorlijk aantal forse driftaanvallen. Thom ruimde zijn speelgoed op, gaf de arts bij vertrek keurig een hand, zwaaide zekerheidshalve nog even en we vertrokken. Ik liep op wolken. Want inderdaad, schreef zij in alle bescheidenheid, wat hebben we een heerlijk ventje. En een heerlijk meiske.