zaterdag 13 oktober 2007

Nieuwsgierig aagje

Sinds een tijdje wenst Thom niet meer eindeloos te wandelen. Klaarblijkelijk slaat de verveling na enige tijd toe, omdat er vanuit de kinderwagenbak niets te zien is. Dus moeders heeft de wandelwagen in elkaar gepuzzeld. Wat een gedoe voor iemand zonder enige vorm van ruimtelijk inzicht en met een gebruiksaanwijzing waarin wordt gesproken van duwer- en transportvergrendelingen, adapters en afdekkapjes (waar zitten die dingen??). Maar afijn, uiteindelijk zat t hele gevaarte in elkaar. Thom dikke jas aan en rijden maar. Hij vond t prachtig en bleef maar rondkijken. Wanneer oma of mama even om t hoekje keken om met Thom te kletsen of zomaar even te lachen (normaal gesproken door Thom zeer geliefde momenten), begon hij te huilen, want wij belemmerden zijn uitzicht teveel (!). Daarmee heeft Thom ons weer stevig met beide benen op de grond gezet: de wereld is VEEL interessanter dan wij (en laten wij nu gedacht hebben zijn hele wereld te zijn..).


Geen opmerkingen: