Praatjes

God
Op wintersport bezochten Thom, Lieke, oma en ik Maria Eck, een allerschattigst kerkje. Vooraf legde ik Thom uit dat een kerk een huis is van God. Dat we daar een kaarsje zouden gaan branden. Dat Thom er ook eentje mocht aansteken. En dat hij dan aan God mocht vragen om goed voor iemand te zorgen. Thom besloot een kaarsje te gaan branden voor Lieke én voor Sven. Hoe lief -en hoe efficiënt :-)

Eenmaal aangekomen stak Thom keurig een kaarsje aan en keek hij stilletjes om zich heen -want in een kerk mag je niet praten. Maar na een tijdje hield hij het niet meer uit: 'Mama', fluisterde hij, 'waar is God nu? Ik zie hem niet. Is hij misschien achter die deur?' Ik legde uit dat God er wel was, maar dat je hem soms niet kunt zien.

Dat mijn uitleg weinig indruk had gemaakt, bleek thuis:
'Papa, we zijn bij een kerk geweest. God was er niet, hoor. Die was denk ik even in een andere kerk.'

Baby
Toen Rolf en ik het onlangs hadden over onze jongste spruit, stiekem, legde Thom heel voorzichtig een handje op mijn buik: 'Heb jij een baby in je buik????' Kleine potjes hebben grote oren. Tijd om onze zoon in te lichten.

We vertelden van de baby en dat het nog heel lang zou duren voordat die zou worden geboren, omdat ie eerst nog zou moeten groeien. We omzeilden lastige vragen als hoe een baby in een buik komt en er vervolgens weer uit moet. Plotseling -het handje aaide inmiddels zachtjes over mijn buik- werd Thoms toon ernstig. Hij vertelde dat baby's soms ook konden doodgaan en dan sterretjes worden, hetgeen wij helaas moesten beamen -om er snel aan toe te voegen dat we dachten dat deze baby 'gewoon' bij ons zou komen wonen. In dat geval vond Thom dat er snel een babybedje moest komen -dat uiteraard bij hem op de kamer moest komen te staan. Hij vond het ook nodig om ons erop te attenderen dat de baby in mijn buik nog bloot was en dat we dus gauw kleren moesten gaan kopen. Onze lieve, bezorgde zoon.

De volgende ochtend, meteen na het wakker worden, rende Thom naar Liekes kamer, om daar uitzinnig te schreeuwen:
'Wij heeft een baby!!'
-'Ja!', schreeuwde Lieke terug, omdat ze altijd bevestigend antwoordt als iets vrolijk klinkt.
'Wist jij dat al?', vroeg onze zoon, een tikkeltje verontwaardigd.
'Ja', antwoordde Lieke blij.

Lang kon Thom er niet mee zitten, want we moesten naar de creche, alwaar het nieuws eveneens diende te worden verspreid.

Botsing
Afgelopen weekend veroorzaakte ik met de auto een aanrijding door geen voorrang te verlenen. Het was gelukkig maar een klein tikje. Geen schade. Dit tot grote teleurstelling van Thom die mij meteen vroeg of ik hem even uit de auto zou kunnen laten, omdat hij hoopte een deuk te kunnen bewonderen. Na een gesprek met de aangereden dame, vervolgden wij onze weg.
'Mama, je kunt toch niet zomaar op andere auto's gaan botsen??'
-'Nee, daar heb je gelijk in. Ik moet beter opletten. '
'Deed jij het eigenlijk expres?'
-'Nee, ik deed het niet expres. Het ging per ongeluk.'
'Oooh, maar dan geeft het niets hoor! Dat kan gebeuren.'