Met het prachtige buiten-speel-weer van de laatste tijd, is bij Thom een fascinatie ontstaan voor insecten, oftewel beestjes (in Thom-taal: bisj). Hij kan er eindeloos naar kijken: naar mieren, lieveheersbeestjes en weet ik wat niet weer. Thom vindt deze beestjes niet alleen leuk, maar stiekem ook een beetje eng. Ze mogen vooral niet te dicht in de buurt komen. Hoe eng hij ze daadwerkelijk vindt bleek vannacht toen hij totaal overstuur wakker werd en mij riep. Toen ik op zijn kamer kwam wees hij huilend naar zijn matrasje (waar uiteraard niets bijzonders te ontdekken viel):
Bisj, bisj!
-Zat daar een beestje?
Hevig snikkend: ja!
-Nee toch? Op Thoms kamer zitten geen beestjes hoor (en nu maar hopen dat dat klopt..)
Inmiddels een beetje bij zinnen: nee
-Je hebt gedroomd denk ik
Ja
-Zal mama een liedje voor jou zingen?
Nee
-Om het vooral maar niet meer over beestjes te hebben: Vind je dat mama niet mooi zingt dan?
Ja (de lieverd, ik kan echt voor geen meter zingen, maar onze zoon waardeert het desalniettemin)
-Zal ik dan toch maar even een liedje zingen?
Ja
En zo viel Thom weer in slaap. Gelukkig regent het vandaag. Even geen beestjes voor Thom.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten