Creche

De creche van Thom staat boordevol prachtig speelgoed. Je houdt het dus niet voor mogelijk dat twee kindjes op exact hetzelfde moment met exact hetzelfde speelgoed willen spelen, maar toch overkwam het Thom. Juf probeerde Thom af te leiden met ander speelgoed, maar daar trapte onze man niet in. Hij sloeg het uit haar handen en zette het op een krijsen. Dat kwam Thom op een standje te staan. Juf vertelde over haar aanvaring met Thom toen ik em kwam halen.

Terwijl ik het verhaal aanhoorde, zei mijn hele gevoel (laat ik het maar toegeven): had het voor MIJN kind opgenomen, had hém lekker laten spelen met dat speelgoed en had dat andere kindje weggestuurd!

Maar.. ik zei niets van dit alles en gaf juf groot gelijk -lang leve het gezond verstand! Ik weet ook wel dat Thom een driftkikkertje kan zijn en dat het heel goed is voor een kind als hij leert dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen.

En zo gebeurt er weleens meer op de creche waarbij je verstand en je gevoel elkaar tegenspreken. Voorbeeldje: normaal gesproken stráált Thom als hij naar de creche wordt gebracht. Ik schrok me dan ook wezenloos toen Thom die keer tranen met tuiten huilde toen ik em afzette. Terwijl mijn verstand vond dat ik moest vertrekken en mijn gevoel dat ik moest blijven, kwam daar het vriendje van Thom aangelopen. Met een rode auto en een gele auto. Eentje voor hemzelf en eentje voor Thom. Thom vergat meteen zijn tranen. Wát een schattig vriendje! Daar waren mijn verstand en mijn gevoel het dan wél over eens!