En daar hoor je ze niet over op hun blogspot...

Thom sliep de laatste week heel onrustig. Werd steeds midden in de nacht wakker en zette het op een krijsen als hij -na even lekker bij ons in bed te hebben gelegen- weer in zijn wieg werd gelegd. Wij -niets gewend met een kind dat vrijwel direct na zijn geboorte al doorsliep- zochten naar de oorzaak. Een te druk sociaal leven voor zo'n kleine man? Last van zijn inentingen? Grieperig? Behoefte aan meer aandacht? En toen bedachten we ineens dat de nachten misschien wel te koud voor hem waren, zo nog altijd met een enkel dekentje in de koude nachtvorst. Meteen maar de proef op de som genomen: bedje voorverwarmd met kruiken, slaapzak aan en dekentje over. En.. er werd weer doorgeslapen. Toen we vertelden op Loes haar verjaardag van hoe dom van ons en hoe zielig voor Thom, kende niemand medelijden (althans niet met Rolf en mij). Er werd gesproken over een spartaanse opvoeding en toen Thom daar wilde slapen werd ons gevraagd of we hem niet liever op het balkon legden, aangezien wij blijkbaar geen voorstander waren van comfortabel warm een tukkie doen. Tot slot werd opgemerkt dat ze ons DAAR dan nooit over hoorden op dat blogspot van ons. Nou, bij deze: wij zijn totaal ontaarde ouders (MAAR -ik kan het niet laten dit op te merken omdat ik het ZOOO zielig vind voor Thom- we doen ons uiterste best).